"Het werk van Gerben Steenvoorde; zijn geschilderde menselijke ledematen en organen, oor, oog, longen en mond doen denken aan de tekeningen die je tegenkomt in een medische encyclopedie of een anatomie boek. Zijn schilderijen vormen ook de basis voor een goede kunstbeschouwing. Het jurkje met inhoud; een verlangen naar het voorjaar met als hoogtepunt "rokjesdag" zoals Martin Bril dat zo mooi noemde."

"Gerbens werken getuigen van een lichte toets. Zij zijn dun, schraal en haast doorzichtig geschilderd. De jury heeft zijn werk zich zien ontwikkelen van klein werk met een lichte toets naar groter werk met een duidelijke vormentaal. Hij probeert de essentie van het schilderen te zoeken. Wij zijn benieuwd en nieuwsgierig waar deze zoektocht naartoe gaat."

"Schilder en tekenaar Gerben Steenvoorde laat zich inspireren door objecten uit zijn alledaagse omgeving. Uit hun omgeving geïsoleerd en centraal op doek geplaatst, krijgen zij door Steenvoordes kleurgebruik het gelaat van een portret. Het begint te wringen, de verhouding tussen mensen en dingen, objecten en subjecten. Het gelaagd geschilderde gordijn bezit een serene triestheid, het doet zich voor als een persoon en heel even 'weet' je hoe het inderdaad zit: ons heersen over dingen en objecten die ook zonder ons gewoon blijven bestaan waar wij hen wel degelijk nodig hebben zonder hen echt te zien, daar zij ons te zeer vertrouwd zijn."

"De dingen van alledag zijn niet langer gewoon. Er is een levend waarnemen dat de uiterlijke werkelijkheid verbindt met de gelaagde stemming van het innerlijk. Het tasten van het oog over de huid van de dingen raakt aan het tasten van het geschilderde beeld. Deze gewone dingen hebben een schijn van luchtigheid, maar zijn stil en alleen. Zij wenken ons om dichterbij te komen, om in onze herinnering een rol te krijgen, om van hun ongewone aanwezigheid te spreken. Door de visuele vertaling in een beeld neem ik ze anders waar. Het is ook een onthullend luisteren. Ieder ding heeft een stem."